1577. Bitwa pod Lubiszewem

Bitwa pod Lubiszewem (Lubieszowem) było starciem zbrojnym w pobliżu Lubiszewa Tczewskiego w dniu 17 kwietnia 1577, w trakcie 2-letniej wojny Rzeczypospolitej ze zbuntowanym Gdańskiem, który nie uznał wyboru Stefana Batorego na króla Polski, ze względu na niekorzystne dla Gdańska, a popierane przez władcę statuty Karnkowskiego. Wojska polskie liczyły 1000 piechoty i 1300 jazdy pod dowództwem hetmana nadwornego Jana Zborowskiego, a wojska gdańskie  3100 landsknechtów, 400 najemnych rajtarów, 400 jazdy miejskiej, 6-8 tys. milicji gdańskiej, w sumie 10-12 tys. żołnierzy pod dowództwem Jana Winkelbrucha. Początkowo polsko-węgierska piechota zdobyła baterie artylerii gdańszczan, które następnie zostały skierowane w stronę przeciwnika. Bitwę rozstrzygnęły ataki jazdy. Po drugiej szarży husarii, gdańszczanie rzucili się do ucieczki. W pogoni jazda polska dotarła aż pod Gdańsk. Straty wojsk gdańskich wyniosły 4416 poległych i 1000 jeńców, a wojska królewskie straciły 187 żołnierzy, w tym 60 zabitych.