1948. Skazanie na karę śmierci rtm. Witolda Pileckiego

15 marca 1948 rotmistrz Witold Pilecki został skazany na karę śmierci. W drugiej instancji, 3 maja 1948, Najwyższy Sąd Wojskowy wyrok ten utrzymał w mocy. W składzie sędziowskim NSW zasiadali pułkownik Kazimierz Drohomirecki, podpułkownik Roman Kryże, major Leo Hochberg, porucznik Jerzy Kwiatkowski i major Rubin Szwajg. Wyrok wykonano dnia 25 maja w więzieniu mokotowskim na Rakowieckiej, poprzez strzał w tył głowy. Wykonawcą wyroku był Piotr Śmietański zwany „Katem z Mokotowa”.

Witold Pilecki pozostawił żonę, córkę i syna. Po przeprowadzonych w 2012 ekshumacjach i badaniach nie ustalono miejsca pochówku, choć podejrzewa się, iż jest nim kwatera na Łączce, gdzie potajemnie chowano ofiary UB, by pamięć w Polsce po nich zginęła. Alternatywnym miejscem ukrycia zwłok może być teren więzieniaprzy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Oprócz zbiorowej mogiły w kwaterze na Łączce istnieje rodzinny grób symboliczny (kwatera D22-1-2).
Wyroki grupy

Wraz z rotmistrzem Pileckim zostali skazani:

Maria Szelągowska – kara śmierci (zamieniona na dożywotnie pozbawienie wolności);
Tadeusz Płużański – kara śmierci (zamieniona na dożywotnie pozbawienie wolności);
Makary Sieradzki – dożywotnie więzienie;
Ryszard Jamontt-Krzywicki – 8 lat więzienia;
Maksymilian Kaucki – 12 lat więzienia;
Witold Różycki – 15 lat więzienia;
Jerzy Nowakowski – 5 lat więzienia.

Więcej na https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Pilecki